maandag 14 november 2011

Een sterke man.

Eindelijk kon ik de voordeur achter me dicht trekken.
Met een veel te zware koffer en reistas ging ik op weg naar de Zomerweek  in Havelte. Een negendaagse retraite met de naam  “Jij bent het op wie je gewacht hebt”.
Op het perron keek ik uit naar iemand die me zou kunnen helpen met mijn bagage en ging ik op een bankje zitten, naast een man die er sterk uitzag.
Toen de trein kwam liep hij voor me uit, keek niet naar mijn gesleep, en stapte in.
Met moeite manoeuvreerde ik mijn koffer op wieltjes, met daar bovenop de reistas, in de richting van de trein.
Er kwam nog een man aanlopen. Hij had een apart loopje, best kwiek, maar ook zag ik in één oogopslag dat hij twee kunstbenen had. Het was zichtbaar, want hij droeg een korte broek. Net onder zijn knieën begonnen de protheses die gedeeltelijk, door kniekousen bedekt werden. Tegelijk kwamen we bij de treindeur aan, net toen mijn gestapelde bagage begon te kantelen.
“Gaat het?”, vroeg hij.
“Nou, nee”, zei ik, terwijl ik probeerde het hele spul in de trein te tillen. De zwaartekracht hielp goed mee, want mijn reistas tuimelde al naar binnen.
“Weer iemand die slaaf is van zijn bagage”, zei de man, die me hielp door de tas weer op te rapen. “Wil je naar boven of naar beneden?”
“Naar beneden lijkt me makkelijker, maar  het gaat wel, hoor”.
Ik pakte de koffer op en sjouwde het trapje naar beneden af. Net toen ik terug wilde gaan om mijn reistas, kwam de man er al mee aan.
Grijnzend liep hij de trap af en beneden gekomen overhandigde hij me  de tas. Het plezier straalde van hem af.
“Alsjeblieft”.
‘Dank u wel, heel fijn”. 
 De eerste stoel was nog vrij, dus daar kon ik gelijk neerzakken, met de verbazing nog op mijn gezicht, over wat me net was overkomen. Ik voelde verwarring, verbazing en schaamte.
Toen mijn verbazing gezakt was, kwam het bij me op dat het waarschijnlijk voor die man ook geweldig was geweest.  Wat een overwinning, om een  zware reistas van een vrouw de trap af te kunnen sjouwen! Er is vast een dag geweest waarop hij dat niet had durven dromen.
Was hij daar voor mij?
 Of was ik daar voor hem?
In ieder geval: mijn Zomerweek was begonnen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten