Weerloos

Soms is de ellende die op me af komt via t.v. of verhalen van mensen om me heen zo zwaar. Dan kan ik het niet los laten en voel ik me er verdrietig of angstig door. Gister tijdens het mediteren had ik daar weer eens last van en ik vroeg aan mijn Gidsen of ze me willen helpen om daar meer weerstand tegen te hebben. Tegelijk voelde ik dat het woord  "weerstand" op zich al strijd in zich draagt. Het antwoord dat ik hoorde was:

Leven zonder weerstand is accepteren wat er is.

Leven zonder weerstand is vertrouwen dat wat er is, er is omdat het er mag zijn.

Liefde is zonder weerstand.

Liefde accepteert wat er is, omdat het er mag zijn, zoals het is.

In liefde zijn is weerloos zijn.

Accepteren wat er is...
Vertrouwen dat alles er mag zijn, vind ik moeilijk.
Kennelijk heb ik daar nog oordelen over en denk ik te weten wat goed is voor anderen. Mijn Gids heeft het niet over goed of fout, enkel over dat het er mag zijn zoals het is.
Als ik weerstand opbouw is dat vanuit angst, maar waar liefde is, kan geen angst zijn.
In liefde zijn is weerloos zijn.
Als ik werkelijk in liefde ben, dan kan ik dat accepteren.